Tsunetomo Yamamoto - Samurayin El Kitabı


Tahtaya kaldırdığımız bu eser, 18. Asırda hayatını kaybetmiş bir samurayın hatıralarından oluşuyor. Samuray deyince de öyle aklına çok egzotik bir karakter gelmesin. Ne bileyim, ben vay anasını demiştim okumadan önce, sonra normal bir adam olduğuna kanaat getirdim. Tabi onurla eş değer tuttukları intihar olayı yine bahsedilmiş. Fakat kahramanımız ustasına söz verdiği için ecelini bekleyecek. Sana ilginç gelecek başka kısımları da vardır mutlaka, merak ettiysen okursun. Mesela benim çok haklı bulduğum fikir; çocuk yetiştirirken annelerin tutumunu eleştirmesi. Yanlış bir ahlaka baba itiraz ederken, anne ise çocuktan yana çıkıyor.

Baba: Ulan it herif! Okul taksidini kaybettim demiştin, kızlarla beraber yemişsin. Ahmet’i ortamınıza almamışsınız diye o ispiyonladı. Sakın yalan söyleme!

Anne: Ne olmuş yani çocuğun canı çekmiştir. Sen de düzgün bir harçlık ver de çocuğu mecbur bırakma böyle şeylere.

Çocuk: “Pazartesi ben gösteririm o puşta”

 Bu da annenin, yaşlandığında çocukla yaşama kaygısından doğuyormuş. Çok defa duyduğumuz bildiğimiz bir şey olduğu için belki de mantıklı geldi. Demek insanın milleti, kültürü değişse de, insan aynı insan. Kitapta erkeklikle alakalı kısımlar da var. Misal, baldırında yara bere olmayana adam demiyorlarmış. Hatta hiç çizik almamış erkekler, utançlarından kendi kendilerini yaralıyormuş. “kahvede adımı kız Yamamoto’ya çıkarmasınlar. Dur şuraya iki çizik atayım.” Ben böyle birkaç bölümü anlatıyorum, gerisi sende ortağım.

Notu: 6,0 çekilebilirsinn.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Şeyh Sâdi Şirâzî - bostan ve gülistan

richard feynman - Fizik Yasaları Üzerine

İbni Sina - Şifalı Bitkiler ve Emraz