Jerzy kosinski - boyalı kuş


Tahtaya kaldırdığımız bu eser, vaktiyle çok ses getirmiş. Hatta yazarı bayağı bir zılgıt, sopa yemiş. Hikaye olarak, ikinci dünya harbi esnasında ordan oraya giden, kovulan bir veledin hayatı işleniyor. Anlatıcımız, yine bu kara çocuğun kendisi ve şahit olduklarını anlatır. Yeri geliyor milletin evini barkını ateşe veriyor kundakçı velet, yeri geliyor bir tavşan kasabı kesiliyor ki onu dahi beceremez. Yeri geliyor bir namus cinayetinin baş tanığı oluyor ve yine yeri gelince kuşları boyuyor. Şimdi gelelim romanın fikrine. Savaşın insanlarda bıraktığı izler, etkiler ve sayresini söyleyen çok. Yok azizim esasen öyle değil. Benim anladığım, “Çatışmalar hep farklılıktan doğuyor” teması işlenmiş. Zaten boyalı kuş olayı da öyle. Kargayı alıp yeşile pembeye mora boyuyorlar, sonra salınca da diğer kargaların hışmına uğruyor boyalı kuş.

  • Ne lan bu hal girmedik renk bırakmamışsın! Değişik mi olacan başımıza! Oyarız ulan seni!
    Gerçekten kuşlar arasında böyle bir hasutluk var mıdır bilmem, denemek de istemem. Ancak yazarımız bir çok şekilde bu konuyu işliyor. Esmer oğlanın sarışın almanlar içinde eziyet görmesi de yine aynı mimvalde. Ormanda yaşayan bir kadın da var, biraz şey. Nasıl desem, gelene git demiyor, gidene “nereye oğlum bir şey unutmadın mı?” diye sesleniyor. Tabi bunun da böyle olmazdan evvel başından geçen bir felaket varmış. Neyse işte… köyün kadınları yakalıyor bunu, bayağı bildiğin şişe geçiriyorlar.
  • Bizim herifleri ayartmaya utanmıyor musun şıllık! Al bu şişeyi, depozitosu da senin olsun!
    Şimdi gardaşlar, iyi güzel, farklı olmanın cezası işlenmiş de, bunun ayrımı nasıl yapılacak. Her “ben farklıyım” diyene eyvallah denilmez ki ama. Bunun sübyancısı var, hırhızı var, iti uğursuzu, puştu pezevenki var. O yüzden biraz seçici olmak lazım. Yani mora yeşile boyalı kuşa geç diyelim, ama sarı laciverte boyanmışsa… hop ulan! Çarşı bu renklere karşı!
    Notu: 7,0 çekilebilirsinn.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Şeyh Sâdi Şirâzî - bostan ve gülistan

Tahtaya kaldırdığımız bu eser, insana akıl fikir veren cinsten. Yazarı 12. Asrın sonlarında doğmuş, derviş meşrepli bir zatı muhteremdir. Bu türde daha çok Mevlana’nın hikayeleri bilinir ama çağdaşı olan Şirazlı Sadi de azımsanmamalı. Bostan ve Gülistan adlı iki ayrı eserinden öykü derlenmesi yapılmış bu eser, hikmetli kıssalar ve sözlerle doludur. Bir tanesini paylaşıp, çekiliyorum. Puanlama bekleme, zira bu esere not vermek adaba mugayirdir.   VAKTİYLE NİL NEHRİ, bir yıl Mısır’a hiç su taşımadı ve sonunda dayanılmaz bir kıtlık baş gösterdi. Öyle oldu ki, susuzluktan kıvranan insanlar dağlara çıktı. Nil sanki kurumuştu. İnsanlar feryat edip inleyerek yağmur dilediler, ama hiç fayda etmedi. Bunun üzerine içlerinden biri, tasavvuf büyüklerinden Zünnun’un dergâhına koştu:   "Ey yüce sultan! Halk sıkıntı içinde, çok acı çekiyor. Ne olur, şu âcizler için bir dua buyur. Cenab-ı Allah sevdiği kullarının dualarını reddetmez!" dedi.   Bu sözleri duyan Zünnu...
Devamı

richard feynman - Fizik Yasaları Üzerine

Tahtaya kaldırdığımız bu eser, “Ne menem şeymiş şu fizik âlemi.” Diyenler için hazırlanmış. Yazarın konferanslarından derlenmiş. Geniş ve derin mevzular var tabi, ama biz bir ucundan tutsak da yeter. Newton Paşa demiş ki, kuvvetin Güneş yönünde olduğunu ve eğer gezegenlerin periyotlarının Güneş’ten olan uzaklıklarıyla nasıl değiştiği bilinirse, bu kuvvetin uzaklık ile nasıl değiştiği de bulunabilir. Ve kuvvet, uzaklığın karesi ile ters orantılıymış. Buraya kadar Newton pek bir şey söylemiş sayılmaz; çünkü yalnızca Kepler’in ifade ettiği iki şeyi farklı biçimde dile getirmiş oldu. Biz bunları yemeyiz. Birincisi, kuvvetin Güneş yönünde olduğunu söylemekle; İkincisi de, kuvvetin uzaklığın karesi ile ters orantılı olduğunu söylemekle aynı şey. Bizi mi yiyon Newton dayı!   İnsanlar Jüpiter’in uydularının Jüpiter çevresinde nasıl hareket ettiklerini teleskopla zaten görmüşlerdi. Bu hareket tıpkı Güneş sisteminde olduğu gibiydi. Sanki uydular Jüpiter’e doğru çekiliyorlardı...
Devamı

İbni Sina - Şifalı Bitkiler ve Emraz

Tahtaya kaldırdığımız bu eser, hakikatten çok acayip. Tıbbın üstadından, bir çok tıbbi müdahale ve ilaçları hakkında malumat var. Derleme olduğu söyleniyor, ki tıp ile alakalı tüm bilgiyi bir kişinin eseri olması zaten düşünülemez. Genel olarak şifalı bitkiler kitabı da diyebiliriz aslında. İçeriğine gelecek olursak, tüm şifanın kaynağına eriştik gibi bir intiba olmasın, çünki uygulanması zor ilaçlar dolu. Mesela köpek kafatası külü ve domuz yağıyla yapılan melhemvar. Bu yönüyle zamanımıza göre biraz fantastik kalıyor. Tabi makul şeyler de yok değil. Kulağına börtü böcük kaçmış biri geldi diyelim. Ne yapmak lazım? Eğer sağ kulağına kaçmışsa böcek, hastamızın sol kulağına okkalı bir tokat patlattım mı böcek öte yandan fırlar. İlkinde olmazsa tekrarlarım. Tedavide ısrar, hastalıkla mücadelede esastır. Yanlış cevap! Üstadımız diyor ki, kulağa zeytin yağı döküp güneşe karşı durarak beklemek lazım. Böcek kendiliğinden çıkarmış. Bilmiyorum, Allah vere de denemek zorunda kalmasın in...
Devamı