stefan Zweig - Satranç
Tahtaya kaldırdığımız bu eserin çok popüler olduğunu bilmen
lazım. Peki popi olunca ne oluyor diyeceksin. Doğal bir baskı oluyor insana,
ulan bu kitabı eleştirme yoksa… Tabi bana sökmez ve şimdi girişiyorum. Neyse
paniğe gerek yok, kitap güzel. Bir odada esir tutulduğu günler boyunca sadece
satranç kitabı okuyabilmiş ve sürekli aynı metni okuyup resimlere bakmaktan
kafayı yemiş bir adam ile satranç şampiyonunun karşılaşması, hikayenin genel
hattı. Tabi kitabın fikri satranç maçı değil. Edebi zekamı alıp giriyorum
tahlile. O sıra devam eden ikinci dünya savaşının çok derin bir eleştirisini
yapıyor yazarımız. Deli adamın karakterinde, Avrupa’nın kendi içinde siyah ve
beyaz olarak bölündüğünü, aslında kendi kendisiyle savaştığını anlatmak
istiyor. Haliyle kitabın notunu bir çimdik kırmak lazım. Bilinç altından sızan
başka bir koku var sanki. Savaşacaksan düşmanı Avrupa’da arama der gibi. Yazar Avusturyalı
olduğu için. Viyana kuşatmasından beri bu millet bize tam düşman oldu arkadaş.
Her laflarından nem kapıyorum. Neyse kitap böyle işte.
Notu: 6,9 çekilebilirsinn.
Yorumlar
Yorum Gönder