oscar wilde - Dorian Gray’in Portresi


Tahtaya kaldırdığımız bu eserin dünyaca meşhur bir karizması var. Peki bu sayfada karizma işler mi? Belki. Öncelikle yazarımızın özel hayatını değerlendirmiyoruz. Arkadaş herkesin tuttuğu kendine. Yani huyu falan. Bizim konumuz kitap. Bu romanın temasını fikrini anlamayana, edebiyatın avamı derler. Peki beni biraz tanıyorsan bilirsin, ben avam mıyım? En azından öyle göstermemek için fular takarım. Neyse kitap, genç ve yakışıklı baş karakterin tablosunun yapılmasıyla başlar. Adamın aklını alan kurgu ise, yıllar geçtikçe tablodaki resim yaşlanır fakat kahraman tablo gibi genç kalır. Hatunların canını yakar, ceviz üstüne ceviz kırar. İşlediği cürümlerin günahı tabloya nakşolur. Ama kahraman hep baby face kalır. Bir sürü duygusal patlamalar, boşalmalar, finalde kahraman çeker piçağı saplar tabloya. Ne oldu peki? Göğsünde bıçak yarasıyla ihtiyarlamış kahraman yerde yatarken tablodaki resim gençtir. Baaak gördün mü sanatı! Adam işi bitirdi arkadaş. Ulan ırz düşmanı Oscar biraz da delikanlı olaydın iyiydi ya neyse.

Notu: 7,2 çekilebilirsinn.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Şeyh Sâdi Şirâzî - bostan ve gülistan

richard feynman - Fizik Yasaları Üzerine

İbni Sina - Şifalı Bitkiler ve Emraz